‘Ik heb veel meer ideeën dan tijd. Toch probeer ik elke week één idee te kleien. Ik denk in klei, maar droom in alle materialen en technieken die ik niet kan sturen, van glasblazen tot houtdraaien. Ik hou van materialen die doen wat ze zelf willen, dat doe ik namelijk ook.’

In haar werk doet Mickey Philips niets zoals het hoort. Ze laat zich niet weerhouden door conventies en trotseert de wetten van de materialen waarmee ze werkt. Trial-and-error: liever blijven proberen en heel veel kapot laten gaan. Een kratje met driehonderd bonen van klei? Onmogelijk, kreeg ze te horen. Dus maakte Mickey er een. Niet beperkt door productkennis zet ze materialen als klei volledig naar haar hand om alledaagse situaties te vangen in vrijgevochten objecten. 
 

Tussen Mickey en klei was het liefde op het tweede gezicht. Ze studeerde grafisch ontwerp aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht, maar besloot zes weken voor haar examen een U-turn te maken. Ze studeerde niet af met een grafisch vormgegeven boek, maar met een infographic over de crisis in Griekenland, uitgevoerd in honderd gegoten bekers van klei. Toch is haar grafische achtergrond nog altijd verweven met het DNA van haar ontwerpen.

 

Naast het ontwikkelen van haar eigen collecties werkt Mickey graag samen met merken en bedrijven. Haar projecten variëren van gepersonaliseerde collecties tot het ontwerpen van meubels in keramiek.